Tuesday, November 07, 2006

Dag 1
Rond 11.00 uur van huis vertrokken. Wel een beetje nerveus, wat staat ons te wachten. Een beetje zo'n schoolreisjes gevoel. Om 14.00 uur de lucht in. Drie uur later, IJslandse tijd 15.00 uur, geland op IJsland. Dat is al heel bijzonder. Het lijkt wel landen op de maan. Er is helemaal niks. Beetje heuvels, verder niks. Geen bomen, akkers of iets dat je ziet als je in Nederland landt, helemaal niks. Gelijk doorgereisd naar de binnenlandse luchthaven, waar we 's avonds een binnenlandse vlucht naar het noorden, naar Akureyri, zouden hebben. Heel veel IJslanders om ons heen. Geen andere toeristen. Bijna alle IJslanders droegen een Ikea-tas. Het was koopzondag geweest bij de Ikea en iedereen ging nu weer naar huis. Even met het vlieguig naar de Ikea, alsof je in de trein stapt...
's Avonds gelijk de auto opgehaald. We hadden een suzuki jimny gereserveerd, maar tot onze verbazing, kregen we een spiksplinternieuwe Toyota Rav4. Wat een gave wagen! Een automaat met alles erop en eraan. Zelfs stoelverwarming! Sneeuw en ijs en gladde wegen hinderden ons niet al te veel. Een goede 4WD is hier, in het najaar, echt wel nodig!
'Onze' Rav:

Akureyri:

Het is, als we in ons guesthouse komen, erg laat en we gaan dan ook gelijk slapen. Morgen, bij daglicht, eens even goed om ons heen kijken. We verheugen ons erop!
Dag 2
De tocht voerde ons, langs prachtige vergezichten, naar het binnenland. Naar het Myvatn-gebied, wat muggen... betekent. Gelukkig bij min 5 geen mug te zien. Een gebied met bergen, meren, kraters, geothermische velden en prachtige uitzichten! Daar is het begrip 'alleen op de wereld' uitgevonden... Uren rijden zonder andere mensen tegen te komen. Alleen met de natuur.

Vlak buiten Akureyri:

De Godafoss:

Als we de foto van de Godafoss genomen hebben, draaien we ons om en we schrikken ons een hoedje; andere toeristen... Hoe snel wen je aan het alleen zijn. Na een dag eenzaamheid, schrikken we van 3 andere toeristen. Omdat we vermoeden dat we niet vaak andere toeristen zullen tegen komen, vragen we hen gelijk een foto van ons samen te maken. Staan we er ten minste een keer samen op...

Twee mutsen in IJsland:

Een uitzicht over het Myvatn-meer:

De Dimmuborgir, prachtige lava-formaties:

Hverfjall, de grootste krater van IJsland, waar je over de rand kunt lopen. De eerste maanlanding is in dit gebied geoefend.
Hverfjall:

Een wandeling over de kraterrand van Hverfjall:


Dag 3
Er ligt altijd in het najaar, in het noorden, veel sneeuw. Daar moet je wel op voorbereid zijn en dus een goede auto hebben met winterbanden. Wij waren er niet echt op voorbereid, maar hadden gelukkig een hele goede auto! Dus niet met een Toyota Yaris in het najaar naar het noorden gaan. Echt onverantwoord!

Wel prachtige vergezichten, vooral bij mooi weer:


Vandaag het solfatarenveld van Namaskard bezocht. Borrelende en dampende zwavelbronnen. Zwavel ruikt naar rotte eieren, dus: STINKEN! Hopelijk ruiken wij niet ook naar rotte eieren. Maar ach, niemand die het ruikt... We zijn toch overal alleen, zelfs in het guesthouse...
De zwavelbronnen van Namaskard:

Helemaal alleen in het guesthouse, de ontbijtzaal voor ons alleen:
Dag 4
Na twee dagen het gebied rond het Myvatn-meer te hebben bekeken, rijden we naar Egilsstadir, een plaats meer naar het oosten. De weg ernaar toe, was een rit van ongeveer 200 km. Omdat de wegen vol sneeuw lagen en we vreselijk veel last van stuifsneeuw hadden, konden we niet harder rijden, dan 35 km/uur. Dan duurt 200 km. lang. Vooral als je in die 6 uur rijden ook nog eens nauwelijks verkeer tegen komt. Misschien 10 auto's in die 6 uur. Wat en onvoorstelbare eenzaamheid. Geen hand voor ogen zien, geen bereik met je telefoon en geen ander verkeer...
Onderweg nog de hoogste boerderij van IJsland bezocht. De boer heeft zelf een kerkje, restaurant en benzinestation gebouwd. Alles dicht, dat wel, maar toch een bezoekje waard.

Het kerkje:

Het restaurant:

En het benzinestation:

Het restaurant en benzinestation hebben een grasdak, dat zie je wel meer in IJsland.

In de buurt van Egilsstadir overnacht. Om precies te zijn in Hallormsstadur. Na dagen kale vlaktes te hebben gezien, is het ook leuk om door het enige bos in IJsland te rijden. Omdat er bijna geen bomen groeien, zijn ze hier met allerlei verschillende boomsoorten aan het experimenteren. Welke bomen kunnen tegen hele korte zomers en heel veel kou?

Hallormsstadur:


Wat ook een hele expeditie is, is het tanken. De meeste benzinestations zijn onbemand, dus kun je tanken via een automaat. Er verschijnen allerlei IJslandse zinnetjes op het scherm en... zoek het maar uit... Maar je gelooft het niet... het is gelukt! We hebben voor 3000 kronen benzine in de auto. Hij doet het weer een poosje, gelukkig!

Tanken, aan de auto kun je zien dat het 'barre' omstandigheden waren:
Dag 5
Na drie dagen alleen maar 'wit' te hebben gezien; witte bergen, witte lucht, witte weg en overal stuifsneeuw...alles wit... is het heerlijk om een kleurig landschap in te rijden. Zucht... groen gras, groenige bergen, een zwarte weg (heerlijk!) en na een tijdje zelfs het blauw van de zee! Het deed gewoon pijn aan mijn ogen!

Dag6
In dit gebied zie je veel uitlopers van de Vatnajokull, een enorme gletsjer. Deze gletsjer is de grootste van Europa, de op drie na grootste van de wereld. De Vatnajokull is net zo groot als onze drie noordelijk provincies bij elkaar! Daar kun je helaas niet komen. We konden wel heel dichtbij een uitloper van deze gletsjer komen. Ook gaaf!

Een uitloper van de Vatnajokull:

Nog iets dichterbij:


Bij een andere uitloper van deze gletsjer, ligt een meer. De rand van de gletsjer breekt af en de brokken ijs vallen in dat meer. Ze drijven langzaam naar zee en onderweg smelten ze geleidelijk.

Het jokulsarlon, gletsjermeer:

Arja bij het gletsjermeer:

Ik bij het meer:
Dag7
De volgende bijzonderheid tijdens onze reis, was het Skaftafell National Park. Daar kun je prachtig wandelen, mooie watervallen zien en bij hogere temperaturen zelfs kamperen.
Dat ging voor ons niet op. Overdag een paar graden onder nul, 's nachts nog kouder. Een nacht hebben we buiten geplast omdat we een muis hadden in onze kamer en die hadden opgesloten in onze badkamer. Helden... En er dus zelf niet meer in durfden. Maar plassen buiten, was echt wel erg koud aan de kont...Wel het prachtige noorderlicht gezien. Was het toch nog ergens goed voor. We hebben geprobeerd dat noorderlicht op de foto te krijgen, maar dat lukte niet. Nog wel de sluitertijd aangepast, maar helaas, het mocht niet baten.

Gewoon mooi:

Deze ook:

en deze... wat een plaatje:


Dag8
Langs de rondweg, voorbij het Skaftafell National Park, hebben we, een inmiddels leegstaand, dorpje bezocht. Alle huizen met grasdaken. Zelfs een kerkje; het turfkerkje, waar 8 mensen in konden.

De graszoden huizen:

Het turfkerkje:

Vanaf daar een van de mooiste foto's van de reis gemaakt, een tafelberg:
De IJslandse begraafplaatsen zijn anders dan die van ons. Dat lazen we toen we er een hadden bezocht. Het terrein was nogal heuvelachtig. We waren op zoek naar het graf van een beroemd persoon en we zijn dwars die begraafplaats overgestoken. Dwars over de heuvels. Toen we achter op de begraafplaats kwamen, pakten we ons boekje erbij. Daar lazen we dat IJslanders boven de grond worden begraven, dus dat die heuvels graven waren... en wij banjerden er dwars overheen... Blond, he.

IJslandse begraafplaats:


Onderweg nog even een uitstapje gemaakt naar de mooiste canyon van IJsland.

Canyon:


En we hebben nog even vanuit de auto, een foto gemaakt van het kerkje in het dorpje Vik

Kerkje in Vik:
We hebben ook het meest zuidelijke puntje van IJsland bezocht. Een lavastrand even ten zuiden van Vik. Prachtig. Indrukwekkend.

De weg ernaar toe liet ons al prachtige dingen zien:

Zon en wind en daardoor een prachtige branding:

Die rotsen zijn echt het meest zuiderlijke puntje:

De zon achter basaltrotsen:

Het zwarte lavastrand:

De weg naar het lavastrand voerde ons langs een rimpelloos binnenmeer. Het moment voor een 'uit-het-raam-van-de-auto-prachtig' fotomoment.:

Ook voerde de weg ons nog langs een indrukwekkende waterval. Met veel donder en geweld stortte daar enorm veel water omlaag. Met de zon en het water leverde dat een mooie regenboog voor de waterval op. Niet verkeerd...

De Skogafoss:


Dag 9

De laatste dag, maandag 30 oktober. Vandaag staat de Gullfoss, de Geysers en de breuklijn van Euro-Azie en Amerika op het programma. Bij de Gullfoss, wat gouden waterval betekent, waaide het zo hard dat ik heel snel 3 foto's heb geschoten en toen weer ben weggerend. Niet tegen in te komen. We waaiden bijna weg! Op de foto zie je dat niet en ik was verbaasd, dat de foto niet bewogen was.
We zijn doorgereden, met de stoelverwarming aan, naar de Geysers. De strokkur, die eens per 4 tot 8 minuten spuit, hebben we prachtig op de foto gekregen. Vingers bevroren, maar je moet er wat voor over hebben!







En zo ziet dat er bewegend uit (klik op onderstaande foto om het bewegend te zien!)




De breuklijn leverde, door de zon, ook nog wat mooie plaatjes op en toen door naar Reykjavik. Op weg naar de drukte, andere mensen, andere auto's. Niet meer midden op de weg stil kunnen staan. Opletten en uitkijken. Pff... dat zijn we niet meer gewend!

De breuklijn, Thingvellir:


De beroemdste kerk van IJsland, de Hallgrimskirkja:


De kleurige huizen van Reykjavik:



Dag 10
Helaas voor ons, moesten we de volgende ochtend om 5.00 uur al met de Flybus naar het vliegtuig. De reis zit erop.
IJsland, wat een prachtig land vol natuurschoon!